"พูดได้ดีนี่ ปากเก่งแบบนี้งั้นก็พิสูจน์ให้ฉันดูหน่อยละกันว่าจะไปได้ถึงไหน คุณหนูภูวกุล!!!"
"ถะ ถอยออกไปนะ คุณมันเลว ยะ อย่ามาแตะต้องผมนะ"
ร่างบางถึงกับเสียงสั่นเมื่ออีกคนกำลังสาวเท้าเข้ามาใกล้ตัวเอง
"ปากเก่งต่อไปสิ หึ เสียงสั่นทำไมกลัวรึไง"
มือหนากดร่างบางลงกับเตียงใหญ่จนแผ่นหลังเล็กแทบจมลงไปกับเตียงกว้าง มาร์คในตอนนี้ดูน่ากลัว
เกินกว่าที่ใครจะฉุดเขาอยู่ นัยต์ตาดุดันน้ำเสียงเกรี้ยวกาจของร่างสูงมันทำให้แบมแบมแทบจะหยุด
หายใจ ร่างบางพยายามดิ้นให้หลุดออกจากวงแขนแกร่งที่กดทับข้อมือของเขาอยู่กับเตียงกว้าง แต่แบม
แบมลืมคิดว่าดิ้นไปก็เปลืองแรงป่าวๆเพราะยังไงเขาเองก็ไม่มีทางหลุดพ้นไปจากตรงนี้
"ปล่อยนะ เจ็บ ผมเจ็บ ฮึก" แบมแบมนิ่วหน้าอย่างเจ็บแปลบที่ข้อมือเล็กของตัวเอง
"เงียบ น่ารำคาญ
"ไม่ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ไอ้คนเลว ผมจะไม่ทนอีกต่อไป ปล่อย……."
"งั้นก็ไม่ต้องเงียบ ร้องให้ได้ตลอดนะ"
น้ำเสียงมาร์คเปลี่ยนมาเป็นระดับที่ปกติพลางยกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจนิ้วเรียวยาวลากผ่านซีกหน้า
หวานของคนตัวเล็กตั้งแต่หางคิ้วจนลงมาถึงริมฝีปากบางก่อนจะบีบคางเรียวอีกฝ่ายจากนั่นริมฝีปากหนา
ก็บดขยี้บนริมฝีปากบางอย่างรุนแรงพร้อมกับขมเม้มอย่างหนักตามแรงอารมณ์ที่หื่นกระหายแบมแบม
เม้มริมฝีปากแน่นทันทีเพื่อป้องกันการรุกรานจากร่างสูง มาร์คบีบเข้าที่คางของคนตัวเล็กแรงขึ้นเพื่อให้
อีกฝ่ายอ้าปากรับรสจูบของตน
"อะ โอ๊ย อื้อออออออ"
แบมแบมเมื่อโดนมือหนาบีบเข้าที่กรามถึงกับต้องครางออกมาด้วยความเจ็บปวดร่างสูงไม่รอช้ารีบสอด
แทรกลิ้นหนาควานไปทั่วโพรงปากหวานทันทีตระหวัดเกี่ยวลิ้นบางให้ตอบสนองกับตน มารค์ผละออก
จากปากเรียวก่อนจะเปลืองเสื้อผ้าของคนตัวเล็กอย่างรวดเร็วริมฝีปากหนาซุกไซร้ตรงซอกคอขาวไล่ขบ
เม้มลงมาเรื่อยๆ สร้างรอยตามทางที่ผ่านไล่ลงมาถึงแผ่นอกขาวลิ้นร้อนดูดดึงเม็ดทับทิมสีหวานอย่าง
มันส์ลิ้น ก่อนจะไล่โลมเลียหน้าท้องแบนราบจนลงมาถึงแก่นกายเล็ก ปากเรียวครอบคลุมมันได้ทั้งหมด
ก่อนดูดดึงให้คนที่นอนดิ้นเร้ามีอารมณ์ร่วมตามมาร์คเอาริมฝีปากดูดจนมิดแท่งเอ็นอุ่นจากนั่นพลางเอา
มือหนาของตนรูดรั้งแก่นกายเล็ก เพื่อสร้างความต้องการให้คนตัวเล็ก สองขาถูกพาดลงบนไหล่หนา แต่
กลับโดนถีบออกจากเรี่ยวแรงที่เหลือน้อยแต่ก็ยังพยายามที่จะปกป้องตนเอง
"หึ นายเลือกเองนะแบมแบม"
เสียงหัวเราะอย่างเยือกเย็น ร่างบางกระถดตัวหนีแต่กลับโดนมือหนาดึงข้อเท้ากลับมาก่อนจะ
ปึก
หมัดหนักกระแทกลงหน้าท้องแบนราบของคนตัวเล็กอย่างจัง มันก็ทำให้แบมแบมถึงกับร้องออกมาด้วย
ความเจ็บปวด
"โอ๊ย ฮึก ได้โปรด ยะ อย่าทำผมเลยนะ"
มือเล็กกุมท้องตัวเองแน่นพลางขอร้องร่างสูงที่นั่งคร่อมตัวเองอยู่ แต่มันไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายจะหยุดการก
ระทำโหดร้ายกับเขาเลย
"ตอนแรกเห็นเก่งไม่ใช่หรอ หืม"
มาร์คฉุดแขนเล็กของแบมแบมสุดแรงโมโหให้ลุกขึ้นจากที่ตอนแรกคนตัวเล็กนอนอยู่ให้กลายมาเป็นนั่ง
คุกเข่ามือหนาปลดกระดุมรูดซิปกางเกงตัวเองลงจากนั่นก็กระชากกลุ่มผมนุ่มจนปากเรียวของแบมแบม
มาจ่ออยู่ที่แก่นกายตนที่กำลังขยายขนาดใหญ่ขึ้น
"อ้าปาก! " เสียงทุ้มเข้มตะหวาดใส่ร่างบาง
"จะอ้าไม่อ้า ห๊ะ! "
คนตัวเล็กปิดปากสนิทเขาไม่ยอมทำตามที่อีกคนสั่ง และนั่นมันทำให้มาเฟียหนุ่มไม่พอใจอย่างมากจะ
ต้องตะหวาดให้ดังกว่าเดิม น้ำใสเอ่อคลอที่เตรียมตัวจะล้นนัยต์ตาคู่สวย แบมแบมพยายามกักกลั้นน้ำตา
ของตัวเองไม่ให้มันไหลออกมา แต่น้ำตาเจ้ากรรมมันกลับไม่เชื่อฟัง ในที่สุดมันก็ร่วงหล่นออกมาจนได้
"ไม่อ้าใช่ไหม!!! "
ปึก
"โอ๊ย อึก อืออออ"
หมัดที่สองกระแทกเข้าท้องน้อยของแบมแบมอย่างหนักทำให้เผลออ้าปากร้องด้วยความเจ็บมันจึงเป็น
โอกาสให้มือหนาเลื่อนมาจับเข้าตรงท้ายทอยของแบมแบมจนปากอิ้มที่เผยอปากร้องเมื่อกี้ครอบแก่น
กายใหญ่ของร่างสูง แค่ส่วนหัวแต่มันยังไม่สะใจพอ สำหรับมาร์ค
"อมเข้าไปอีก อ้ากว้างๆ" มือหนาที่กดท้ายทอยคนตัวเล็กอยู่แล้วก็กดหัวคนเล็กให้ลึกเข้าไปอีก
"อือออออออ"
แบมแบมได้แต่ครางในลำคอมาร์คกดเขานานเกินไปท่อนเอ็นอุ่นของอีกคนมันใหญ่กว่าปากเขามากเลย
ทำให้แบมแบมหายใจไม่ทันจนต้อง……..
"อื้มมมมม โอ๊ย กล้ากัดฉันหรอ" มาร์คกระชากกลุ่มผลนุ่มของคนตัวเล็กออกอย่างแรง
"ผะ ผม ปะ ป่าว! " แบมแบมยังไม่ได้ทันบอกเหตุผลที่ตัวเองไม่ได้ตั้งใจจะกัดร่างสูง
ปึก ปึก
สองหมัดหนักๆกระแทกเข้าที่เดิมถึงรวมถึงสี่ครั้ง ยังไม่พอ
เพี๊ยะ
ฝ่ามือหนากระทบเข้ากับใบหน้าหวานของคนที่ไม่มีทางสู้จนหันแทบสุดคอ
"จะเก่งอีกไหม" สองมือแกร่งจับแขนเรียวทั้งสองข้างเขย่ากระชากอย่างแรง
"ดะได้ ฮึก โปรดผม ยะ ยอม ฮึก ยอมคุณแล้ว"
ไม่ใช่แค่น้ำเสียงที่สั่น แต่รวมไปถึงดวงตาแดงช้ำ ร่างกายบอบบางทั้งร่างสั่นเทา สั่นจนที่ว่ามาเฟียหนุ่มก็
รู้สึกถึงแรงสั่นของอีกคนเช่นกัน
"หึ ยอมได้แล้วหรอ"
"ชะ ช่วยอ่อนโยนกับผม ดะได้ไหม" คิ้วหนาขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อนางบำเรอขอให้ตนเบาแรงกับเขา
"ได้ แต่นายต้องยอมฉันทุกอย่าง ฉันถึงจะเบาแรงให้นาย"
"ครับผมยอม" คำตอบของอีกคนทำให้มาร์คพอใจไม่น้อย
"ดี งั้นก็ไปทำให้ฉัน"
มาเฟียหนุ่มสั่งก่อจะเอนตัวนอนราบกับเตียงกว้าง มาร์คมองการกระทำของอีกคนอย่างนิ่งๆ
ร่างบางคลานไปนั่งระหว่างขาของคนที่นอนอยู่ ก่อนจะก้มหน้าเข้าใกล้และริมฝีปากอิ่มก็ครอบครอง
แก่นกายใหญ่ของร่างสูง ดูดดึงขึ้นลงอยู่อย่างนั่นระหว่างที่อมเอ็นอุ่นนั่นตาหวานก็ปะทะเข้ากับสายตา
คมของมาร์ค มันยิ่งทำให้เขาหน้าแดงขึ้นมาด้วยความอาย เพราะถ้าเขาไม่ยอมตามใจอีกฝ่าย เขาเองก็คง
ต้องเจ็บตัวหนัก
"อื้มมมมม เลียมันด้วยแบมแบม"
เสียงครางของร่างสูงและคำสั่งที่มันเป็นน้ำเสียงกระเส่าไม่น้อยทำให้แบมแบมหน้าแดงหูแดงเข้าไปอีก
เท่าตัว
ปากอิ่มถอนออกจากแก่นก่ยใหญ่ก่อนจะเอาลิ้นเรียวเลียรอบส่วนหัว แล้วค่อยๆเลียไล่ลงมาถึงโคนอุ่นน้ำ
ใสที่ไหลออกจากปากอิ่ม ทำให้คนที่โดนปรนเปรอแทบทนไม่ไหว
"ฉันทนไม่ไหวแล้วแบมแบม"
ไม่ใช่แค่พูดอย่างเดียวร่างสูงจัดการจับคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ระหว่างขาตัวเองนอนราบกับเตียงกว้างไม่ช้าริม
ฝีปากอุ่นก็ประกบริมฝีปากอิ่มทันทีลิ้นร้อนไล่ต้อนลิ้นบางของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบาและค่อยหนักหน่วง
จนเร้าร้อน ปากบางผละออกจากปากหนาเพื่อหอบหายใจ ร่างสูงเล็มติ่งหูหยอกเย้าไปเรื่อยๆ ปากหนาไล่
ต่ำลงมาที่ลำคอขบเม้มจนเกิดรอยกุหลาบขึ้น จนร่างบางขนลุกซู่ด้วยความเสียวและความอ่อนโยนที่อีก
คนมอบให้ มันทำให้แบมแบมรู้สึกดีไม่น้อยที่มาร์คยังเห็นใจเขาบ้าง ลิ้นร้อนยังคงเล้าโลมร่างบางตรง
หน้าไปเรื่อยจนมาถึงหน้าท้องเรียบจูบซับอยู่อย่างนั่นก่อนจะมองไล้ไปตามเรือนร่างบอบบาง ที่ไม่สม
กับเป็นชายเลย ร่างสูงไม่รอช้าก้มลงไปดูดเม้มแก่นกายเล็กของอีกคน
"อือ อื้มมมมม" แบมแบมหลุดเสียงครางออกมาอย่างเขินอาย
"ครางออกมา แบมแบม"
ริมฝีปากอุ่นผละออกก่อนจะเปลี่ยนมาใช้มาหนารูดขึ้นรูดลงให้คนตัวเล็กไม่นานก็ปลดปล่อยน้ำรักสีขาว
ขุ่นอออกมา
"อื้อ ผะ ผม มะ ไม่ไหวแล้ว อื้มมมมม"
คนตัวเล็กกัดริมฝีปากตัวเองเล็กน้อยแต่นั่นมันยิ่งปลุกอารมณ์กามของมาเฟียหนุ่มไม่น้อย มาร์คไล่เลีย
กลืนกินน้ำรักของแบมแบมจนหมดเกลี้ยงเลียต่ำลงมาถึงช่องทางรักสีหวานคนตัวเล็กที่รับสัมผัสก็
กระตุกวาบจนเผลอกัดริมฝีปากตัวเองอีกครั้ง
"ถ้าเสียวจนทนไม่ไหวก็ครางออกมาดัง อย่ากัดปากตัวเอง เพราะฉันจะไม่รับรองว่าคือนี้ฉันจะเอานายกี่ครั้ง"
พูดจบมือหนาเอือมหยิบเจลหล่อลื้นลิ้นชักใต้เตียงก็จะชโลมไปที่ช่องทางรักสีหวานพลางสอดนิ้วชักเข้า
ออกช้าๆก่อนจะเพิ่มจำนวนเป็นสองและสามนิ้ว เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ามีอารมณ์ร่วมด้วย จึงแยกขาเรียว
ของแบมแบมออกก่อนจะแทรกตัวเองระหว่างขาเรียว รูดรั้งท่อนเนื้ออุ่นของตัวเองครั้งสองครั้งจนมัน
ขยายใหญ่เต็มที่ก่อนจะยัดส่วนหัวเข้าไปในทางรักสีหวาน
"อึกกกก"
"ทนนิดนึงฉันบอกแล้วว่าจะอ่อนโยนกับนาย"
พูดจบก็กดจูบไปที่ปากอิ่มไล่ต้อนลิ้นอุ่นอีกฝ่ายอย่างหยอกล้อจนแบมแบมเองเริ่มเคลิ้มและมีอารมณ์
ด้วยจึงใช้จังหวะนั่นยัดท่อนเอ็นใหญ่ของตัวเองเข้าไปจนสุด
"อื้มมมมมมมมม อย่าเกร็ง"
จูบปากบางดูดรั้งเบาเพื่อให้คนใต้ร่างได้ผ่อนคลาย หลังจากที่ร่างบางเริ่มผ่อนคลายร่างสูงก็เริ่มขยับเนิบ
นาบ ก่อนจะเร่งความเร็วตามอารมณ์ที่ก่อสูงขึ้น
"อ๊ะ อื้ม" ยิ่งร่างบางครางเสียงกระเส่าเท่าไหร่ยิ่งปลุกให้ร่างสูงยิ่งมีอารมณ์หื่นกระหายมากขึ้นเรื่อยๆ
"ครางอีกแบมแบม อื้อออออ ครางออกมาดังๆ อื้ม" มือหนารูดรั้งแกนกายเล็กรัวเร็วตามอารมณ์ตัวเอง
"คะ คุณมาร์ค ระ เร็วอีก อื้ออออออออ" ไม่นานแกนกายเล็กก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มฝ่ามือหนา
"ฉันไม่ไหว ฉันเสียวจนทนไม่ไหวแล้วแบมแบมอื้มมมมม"
ร่างสูงเกร็งกระตุกนิดหน่อยก่อนจะปลดปล่อยอารมณ์ไคร่ตามมาติดๆจนช่องทางสีหวานเลอะไปด้วย
คราบน้ำรักของร่างสูงที่ไหลออกมา ร่างบางนอนหอบหายใจด้วยความเหนื่อย ก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อ
ร่างสูงถอนแกนกายใหญ่ออกมา
"แบมแบม ฉันขอเอานายจนสว่างเลยนะ"
"คะ ครับ" จะให้เขาปฎิเสธได้อย่างไร เมื่อแบมแบมบอกว่าจะยอมร่างสูงทุกอย่าง
----------------------------------------------- End NC SUFFERING 3 ----------------------------------------------
ปอลิง. อ่านจบแล้วอย่าลืมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ด้วยน้าา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น